pianino - budowa i historia

Pianino to instrument z pionowym korpusem o prostokątnej bryle, w którym umieszczone są pionowe struny i mechanizm młoteczkowy. Zakres dźwiękowy obejmuje 7 i 1/4 oktawy. Poprzednikiem pianina był fortepian żyrafa i piramida o korpusie stojącym pionowo. Historia pianina sięga przełomu XVIII i XIX wieku. Twórcą pierwszego pianina był Jan Schmidt z Salzburga lub Gruneberger z Halle. Th. Lond w Londynie w 1802 roku zbudował nowe pianino ze skośnym naciągiem strun.

W 1826 Wornum poprawił i opatentował mechanizm pianina. Z biegiem czasu dawny mechanizm wiedeński zastąpiono mechanizmem angielskim. Od połowy XIX wieku ze względu na mniejsze rozmiary i niższą cenę sprzedaż pianin wzrosła znacznie wyraźniej niż sprzedaż nowych fortepianów.

pianino - wskazówki użytkowania

Pianino należy chronić przed działaniem wilgoci, przewiewami oraz zmianami temperatury, bardzo szkodliwymi
dla obudowy oraz części mechanizmu wykonanych z wysezonowanego drewna.
W tym celu instrument powinien być ustawiony w suchym pomieszczeniu, o stałej pokojowej temperaturze
17°C do 22°C, najlepiej przy ścianie wewnętrznej, z dala od okien i źródła ogrzewania.
W czasie deszczowej pogody należy unikać otwierania okien, gdyż zbyt wilgotne powietrze powoduje rdzewienie strun
i części metalowych. Niezabezpieczone przed wilgocią pianino szybko się rozstraja, dno rezonansowe i filce wilgotnieją, co wpływa niekorzystnie na ton i działanie mechanizmu (tzw. zatrzymywanie się klawiszy).
Ustawienie pianina w zasięgu padania promieni słonecznych powoduje uszkodzenie powierzchni.
W celu utrzymania połysku powierzchni należy używać do odkurzania pióropusza, skórki jelonkowej, lub miękkiej flaneli.
Utrzymanie w należytym stanie białej okładziny klawiatury wymaga mycia rąk przed przystąpieniem do gry.
Instrument powinien być strojony 2 razy w ciągu roku niezależnie od tego czy był w tym czasie użytkowany. Strojenie instrumentu powierzać należy jedynie dobrym fachowcom. Wskazane jest również gruntowne czyszczenie wnętrza pianina przynajmniej raz na 2 lata, mające na celu ochronę instrumentu przed molami. Czynność tę powierzać należy tylko zawodowym stroicielom, lub korektorom mechanizmów.
Zdarza się, że jeden, lub kilka tonów brzmi nieczysto i daje się słyszeć tzw. brzęczenie. Przyczyna tego zjawiska tkwi zazwyczaj poza instrumentem. Zjawisko brzęczenia powodować może pozostawiony w zamku kluczyk, nie przylegająca do podłogi ściśle rolka, jak również ustawione na instrumencie metalowe przedmioty, wywołujące przy uderzeniach w klawisze drgania pokrewne. Zjawisko to mogą również spowodować nieszczelnie osadzone szyby w oknach, lub znajdujące się opodal instrumentu przedmioty metalowe.